MP3

Drodzy Rodzice, poniżej kilka istotnych wskazówek, które pomogą Waszym dzieciom odnaleźć się w nowym miejscu, jakim od września będzie dla nich przedszkole i poczuć się w nim bezpiecznie:

W dobrym nastroju od samego rana

Opowiadaj dziecku o przedszkolu, co to za miejsce, jak będzie wyglądał dzień w przedszkolu, co dziecko będzie tam robić. Mów o przedszkolu pozytywnie. Dzień wcześniej przygotuj razem z dzieckiem rzeczy, które będą Wam potrzebne. Unikniesz nerwowego poranka i pośpiechu przed wyjściem. Dziecko będzie miało okazję przygotować się na to, co przyniesie następny dzień i nie poczuje się zaskoczony, że budzisz go rano do przedszkola (dla małych dzieci liczy się najbardziej to, co dzieje się teraz). Zjedzcie śniadanie w miłej atmosferze (nie wiadomo, jak w przedszkolu będzie z apetytem). A potem, jeśli to możliwe, całą rodziną odprowadźcie dziecko do przedszkola, poczuje się ważne i docenione.

Kiedy wreszcie przyjdzie mama?

Dobrze, żeby przez pierwsze dni dziecko nie spędzało w przedszkolu całego dnia. Jeśli to możliwe staraj się je  odbierać wcześniej (np. zaraz po obiedzie). W miarę upływu czasu i korzystnie przebiegającej adaptacji wydłużaj ilość godzin spędzanych przez dziecko w przedszkolu. Jeśli dziecko będzie odpierać opiekunka lub ktoś z rodziny, pamiętaj aby złożyć w przedszkolu oświadczenie z imieniem, nazwiskiem i nr dowodu osobistego tej osoby.

Mów dziecku prawdę

Staraj się odpowiedzieć na wszystkie pytania dziecka i rozwiać wszystkie wątpliwości, zawsze mów prawdę, nawet jeśli nie jest miła. Dzięki temu dziecko będzie Ci ufać. Uprzedź, jeśli przyjdziesz później. Powiedz, że przyjdziesz zaraz po obiedzie, albo kiedy dzieci wrócą ze spaceru. Za wszelką cenę dotrzymuj danej dziecku obietnicy. Nie mów „wrócę zaraz’, jeśli wiesz, że to nieprawda, bo następnym razem dziecko nie uwierzy w Twoje słowa.

Słodkie całusy w przedszkolnej szatni

Zostawiajac dziecko w drzwiach sali, pożegnaj je uśmiechem, ale stanowczo. Postaraj się nie okazywać strachu, ani smutku. Jeśli Ty będziesz spokojna/spokojny - dziecku również łatwiej będzie zachować spokój. Nie przedłużaj pożegnania. Im dłużej będzie trwało, tym trudniej będzie się Wam rozstać. Najlepiej przekazać dziecko „z rąk do rąk”. Przytul dziecko, pożegnaj się i przekaż je wychowawcy/opiekunowi. Dziecko nie traci wówczas poczucia bliskości.

Pierwsze tygodnie pod znakiem smutku

Smutne rozstania mogą trwać kilka dni, tygodni, czasem jeszcze dłużej. Warto w tym czasie pytać wychowawczynię, jak dziecko zachowuje się po Twoim wyjściu - wiele dzieci świetnie się bawi. Kryzys może pojawić się po weekendzie, wakacjach, czy po chorobie dziecka. Czasem poranna rozpacz zaczyna się po 2-3 tygodniach. To też normalny, ale nieco opóźniony proces adaptacji. Jeśli płacz dotyczy tylko momentu rozstania z mamą, być może dziecko wychów Twój niepokój. Wówczas warto, żeby dziecko odprowadzał do przedszkola ktoś mniej przeżywający tę sytuację, np.: tata, dziadek.

CO POWINNIŚMY WIEDZIEĆ O PROCESIE ADAPTACJI DZIECKA W PRZEDSZKOLU?

Dzieci różnie adoptują się do nowego miejsca, jakim jest przedszkole. Jednym przychodzi to z większą łatwością, innym z trudem. Swoje niezadowolenie i lęk przed pozostawieniem ich w miejscu gdzie nie ma bliskich im osób, lub osób, do których są przyzwyczajone manifestują płaczem, krzykiem.

Szybszej adaptacji sprzyjają:

zaspokajanie potrzeb dziecka w domu, nie tylko fizycznych, ale i psychicznych, przede wszystkim potrzeby bezpieczeństwa, co daje szansę, że w nowym otoczeniu dziecko nie będzie przejawiało postaw lękowych;Rodzic rozmawiający z dzieckiem o przedszkolu w sposób pozytywny - to ułatwi dziecięcą adaptację.

• Rodzic, który stopniowo przyzwyczaja dziecko do przebywania pod opieką osób trzecich - pozwala na zdobywanie nowych doświadczeń;
• Rodzic, który stawia dziecku wyraźne granice funkcjonowania, który dokładnie określa, co wolno dziecku, a czego nie. Dobrze wyznaczone granice budują poczucie bezpieczeństwa dziecka;

Pamiętajmy, że dziecko jest otwarte na wszystkie docierające do niego bodźce - nie potrafi ich jeszcze selekcjonować, ani bronić się przed nimi. Chłonie ze świata wszystko, „czyta” także nasze nastroje i ulega im; jeśli rodzic jest zdenerwowany, nie czuje się przygotowany psychicznie do rozstania z dzieckiem, nie ufa nowemu środowisku, nauczycielkom, wysyła w sposób niewerbalny sygnały, które dziecko odbiera jako informację, że ono również ma powody do niepokoju, że czeka je coś złego.

Nigdy! nie straszmy dziecka pozostawieniem go w przedszkolu, oddaniem komuś, nie odebraniem go - to poważny błąd wychowawczy, który skutkuje pojawieniem się lęku, który może w ogóle uniemożliwić na długie miesiące rozstanie się z rodzicem.

PODSUMOWANIE:

• Postaraj się wyjaśnić dziecku, dlaczego pójdzie do przedszkola i co to oznacza
• Opowiedz zarówno o przyjemnych, jak i nieprzyjemnych sytuacjach, z którymi dziecko może się zetknąć. Podkreśl jednak te pozytywne
• Jeśli to możliwe, przez pierwsze dni dawkuj czas spędzany w przedszkolu
• Nie mów „zaraz wracam”, by nie wzbudzić niepokoju dziecka
• Mów za to kiedy wrócisz (po spacerze, po obiedzie) i się nie spóźniaj
• Żegnając przytul dziecko, ale nie przedłużaj chwili pożegnania; nie wymykaj się ukradkiem
• Jeśli trzymasz dziecko na ręku, przekaż dziecko wychowawczyni „z rąk do rąk”
• Zadbaj, by dziecko miało na początku przy sobie coś, co przypomina i pachnie jak dom (np. przytulanka)
• Postaraj się nie wprowadzać rano nerwowej atmosfery, nie spiesz się, nie popędza, nie krzycz

Życzymy sukcesów Wam i Waszemu Dziecku