MP3

Wydawało się nam, że po tym, jak nie bez przeszkód pokroiliśmy cebulę, wyzwanie z nią związane się zakończy, nic bardziej mylnego! Kolejne doznania czekały nas przy kosztowaniu syropu, który cebula puściła. Byli wśród nas wytrawni smakosze syropu z cebuli - większość zna go ze swoich domów - ale byli i tacy, którzy próbowali go po raz pierwszy. Krok po kroku, a w zasadzie najpierw koniuszkiem języka, bo po chwili już wyciągać z buzi połowę łyżki stołowej. Werdykt był jednoznaczny, syrop smakuje dużo lepiej niż pachnie. Ale na tym się nie skończyło!

Postanowiliśmy zaangażować oczy i ręce (koordynacja wzrokowo-ruchowa) i już tablica przed naszą salą zapełniła się portretami cebuli. Są spersonifikowane, bo cebula ma różne oblicza: radosne, figlarne i groźne - w zależności od osobistych z nią doświadczeń;-)

Oprócz zmysłów wzroku, węchu i smaku poruszyliśmy także zmysł równowagi i propriocepcji ruszając do tańca w rytmie piosenki "Cebula Celina". Rytmy rodem z westernu lub saloonu na Dzikim Zachodzie. I znów trzeba było wietrzyć salę! Jak po każdym spotkaniu z cebulą.