MP3

Dziecko przychodzi na świat ze zdolnością do wydawania dźwięków. To właśnie dźwięk, płacz, jest jednym z kilku ważnych kryteriów oceny stanu zdrowia noworodka. Od chwili narodzin dziecko prawidłowo rozwijające się wydaje dźwięki i komunikuje głosem swoje potrzeby. Ten przedjęzykowy, niewerbalny sposób porozumiewania się stanowi ważny etap rozwoju zdolności komunikowania się.

0 – 1 rok życia – komunikuje się z dorosłymi za pomocą krzyku, głuży, gaworzy, pojawiają się pierwsze wyrazy (mama, tata, baba, lala),

1-2 rok życia – używa prawie wszystkich samogłosek, z wyjątkiem nosowych (ą, ę) oraz pojawiają się niektóre spółgłoski (p, b, m, t, d, n, k, ś, ź, ć , dź, ch), pozostałe zastępuje innymi; wypowiada się jednowyrazowo, np. kaczka -- kaka, pomidor -- midol.

3 rok życia - porozumiewa się prostymi zdaniami, wymawia wszystkie samogłoski, spółgłoski (p, pi, b, bi, m, mi, n, ni, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li, ś, ź, ć, dź, j, k, ki, g, gi, ch).

4 rok życia - wymawia głoski (s, z, c, dz).

5-6 rok życia – wymawia głoski (sz, ż, cz, dż, r ).

7 rok życia – poprawna artykulacja wszystkich głosek.

Wspieramy rozwój mowy dziecka:

1. Mówiąc do maluszka jak najczęściej (stosując tzw. kąpiel słowną);
2. Słuchając – obserwujemy dziecko i podążamy za nim;
3. Powtarzając treść w poprawnej formie;
4. Czytając;
5. Śpiewając, powtarzając wierszyki, wyliczanki;
6. Naśladując odgłosy;
7. Ćwicząc dłonie;
8. Ćwicząc narządy mowy – "gimnastyka buzi i języka";
9. Ćwicząc oddychanie;
10. Pozwalając dziecku na osłuchanie się z poprawnym brzmieniem głosek;
11. Bawiąc się;
12. Nie krytykując i nie porównując.

Konsultujemy się logopedą, gdy dziecko:

1. Nadmiernie się ślini;
2. Ssie wargę, policzek, kciuk;
3. Ma problem z przyjmowaniem posiłków;
4. Nawykowo oddycha przez usta;
5. W czasie mówienia, zabawy, każdej innej aktywności wkłada język między zęby;
6. Ma ograniczone ruchy języka;
7. Nie potrafi posłać całuska (usta ułożone w dzióbek).