MP3

Ostatnio rozmawialiśmy o owocach, takich, które jesienią można jeszcze znaleźć w ogrodzie lub sadzie. Takich, które jesienią wsadzone do słoika czekają, by zimą przypomnieć nam o lecie swoim zapachem i smakiem. Otworzyliśmy właśnie taki słoik, pełen soczystych kawałków jabłek.

Z pomocą łyżki i własnych - chwilę wcześniej umytych rąk - wypełniliśmy nimi kieszonki z ciasta francuskiego. Każdą należało dokładnie zamknąć - żeby nadzienie nie wypłynęło - skleić widelcem i posmarować rozkłóconym jajkiem. Nie wszyscy zdecydowali się na jabłkowe nadzienie, dlatego kieszonki nieco się od siebie różniły grubością.

Blacha trafiła do pieca tuż przed obiadem. Zniecierpliwieni zaglądaliśmy przez uchylone okienko do kuchni wypatrując, kiedy wrócą do nas, rumiane i pachnące. Pani Agnieszka przyniosła je do sali jeszcze ciepłe. Zjedliśmy je zaraz po obiedzie.

Okazało się, że nie wszyscy gustują we francuskim cieście - i to też jest w porządku. Najważniejsze, że wspólna praca i zabawa przy nim była dla nas cennym doświadczeniem.