MP3

Dinozaury nie chodzą po świecie od wielu milionów lat. Mimo, że żaden człowiek nigdy nie zetknął się z prawdziwym dinozaurem ciągle fascynują i budzą ogromne emocje. Wszystko, co o nich wiemy pochodzi ze śladów, które pozostawiły po sobie w różnych zakątkach Ziemi, kawałków kości i szkieletów, zwanych skamieniałościami. Ustaliliśmy, że wykluwały się z jajek, jak kurczaki i ptaki. Niektóre miały mocne nogi, żeby szybko biegać, inne długie szyje - trochę jak żyrafa, żeby sięgać liści rosnących na drzewach, jeszcze inne kolce na grzbiecie, żeby się bronić przed atakiem tych, z szybkimi nogami. Próbowaliśmy poruszać się jak one: machać skrzydłami jak pterodaktyl, stawialiśmy ciężkie kroki niczym tyranozaur, prężyliśmy grzbiet jak stegozaur, chodziliśmy „jak bobas” - bo na "czterech łapach" - niczym triceratops. Dzieci zauważyły, że to bardzo męczące - niełatwo było być dinozaurem. 

Okazało się również, że wśród figurek zwierząt w naszej sali mamy całkiem sporo przedstawicieli dinozaurów. Przygotowaliśmy masę solną, a z niej KOPROLITY, czyli odciski miękkich części ciała ocalałe po wyginięciu tych ogromnych gadów. Próbowaliśmy odnaleźć i dopasować figury dinozaurów do ich wizerunków na planszach edukacyjnych, nie bez sukcesu. Po zakończonych warsztatach paleontologicznych dinozaury zostały umyte i powróciły na swoje miejsce, do żółtego pudełka na półce.